دیریست که آواره دشتی آقا
رفتی و دوباره برنگشتی آقا ...
شاید که تو آمدی و دیدی خوابیم
از خیر تماممان گذشتی آقا ...
دنیایی که از شدت بی دینی ،معصیت و عدم خداباوری و حتی شدت معصیت شیعیان باید امام زمان ارواحنافداه آواره ی بیابان ها و قرنطینه از معصیت ما باشد..
و این کلام غریب و مظلوم دوران است که می فرمایند :
پدرم با من پیمان بسته که در مخفی‌ترین و دورترین سرزمین‌ها مسکن گزینم تا از تیررس اهل ضلالت در امان باشم. این پیمان مرا به این ریگ‌زارهای عواملی و دشت حجاز از نجد تا تهامه انداخته است.
♦️ چنان است که خود آن حضرت در دعای از درگاه قادر متعال درخواست نموده که محجوب، و پشت پرده دیده‌ها باشد. اَللهُمَّ احْجِبْنِی عَن عُیونِ اَعدائِی وَ اجْمَع بَینِی وَ بَینَ اَولِیائِی...
آری ما مردمی که از ویروس هیچ گناهی پرهیز نمی کنیم و بیاد هر چیزی بجز حجت خدا هستیم اکنون باید سزاوار قرنطینه برای حفظ جانمان و ترس از مرگ باشیم..
تنها راه نجاتمان استغفارِ همراه با اضطرار و استغاثه بسوی درگاه الهی برای ظهور منجی بشریت است...
