امام زمان عج الله، چقدر تو را دوست دارد؟
عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ علیه السلام: لَا تَنْسَنِی مِنَ الدُّعَاءِ! قَالَ: أَ وَ تَعْلَمُ أَنِّی أَنْسَاکَ؟ قَالَ: فَتَفَکَّرْتُ فِی نَفْسِی وَ قُلْتُ هُوَ یَدْعُو لِشِیعَتِهِ وَ أَنَا مِنْ شِیعَتِهِ. قُلْتُ: لَا، لَا تَنْسَانِی. قَالَ: وَ کَیْفَ عَلِمْتَ ذَلِکَ؟ قُلْتُ: إِنِّی مِنْ شِیعَتِکَ وَ إِنَّکَ لَتَدْعُو لَهُمْ. فَقَالَ: هَلْ عَلِمْتَ بِشَیْءٍ غَیْرِ هَذَا؟ قَالَ: قُلْتُ: لَا. قَالَ: إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَا لَکَ عِنْدِی فَانْظُرْ إِلَى مَا لِی عِنْدَکَ.(الکافی، ج2، ص652)حسن بن جهم گفت:
به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام عرض کردم:
ما را از دعا فراموش نفرمایید!
فرمود: آیا فکر می کنی که تو را از دعا فراموش می کنم؟
بن جهم گفت: با خودم فکر کردم که این بزرگوار برای شیعیانش دعا می کند، من هم که از شیعیانش هستم، پس برای من نیز دعا می کند، لذا به حضرت عرض کردم: من فکر نمی کنم که شما مرا از دعا فراموش کنید.
فرمود: از کجا فهمیدی که تو را از دعا فراموش نمی کنم؟ عرض کردم: من شیعه شما هستم، شما هم برای شیعیانتان حتما دعا می کنید، پس من را هم دعا می کنید. فرمود: آیا راه دیگری نیز به نظرت می رسد که از آن طریق بدانی که من تو را دعا می کنم؟
عرض کردم: نه، راه دیگری به نظرم نمی رسد.
حضرت فرمود: هر وقت خواستی بفهمی که نزد من چه مقامی داری، پس بنگر که من نزد تو چگونه هستم.
