یاری امام زمان(عج) در این
زمان به انجام صحیح وظایف خود در زمان غیبت است . وظیفه منتظر امام زمان(ع) این است
که مانند یک منتظر واقعی زندگی کند. وقتی انسان حقیقتا منتظر کسی باشد تمام رفتار و
سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد.
به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه
را تمیز و مرتب می کند، وسایل پذیرایی را آماده می کند و با لباس مرتب و چهره ای
شاداب در انتظار می ماند. چنین کسی می تواند ادعا کند که منتظر میهمان بوده است.
اما کسی که نه خانه را مرتب کرده است و نه وسایل پذیرایی را آماده نموده است و نه
لباس مرتب و تمیزی پوشیده است و نه اصلاً به فکر میهمان است اگر ادعا کند که در
انتظارمیهمان بوده همه او را ریشخند خواهند کرد و بر گزافه گویی او خواهند خندید.
لاف عشق
و گله از یار زهی لاف دروغ عشق بازان چنین مستحق هجرانند
بنابراین انتظار باید قبل از آنکه از ادعای انسان فهمیده می شود از رفتار و کردار
او فهمیده شود. نمی توان هر کسی را که ادعای دوستی و ولایت امام زمان(عج الله) را دارد
در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود. آری «مشک آن است که خود ببوید نه آنکه
عطار بگوید».
با چنین توضیحی روشن است که یک منتظر واقعی امام زمان باید رفتارش به گونه ای باشد
که هر لحظه منتظر ظهور امام زمان(عج) باشد. یعنی در هر لحظه که این خبر را به او
بدهند خوشحال شود و آماده باشد برای یاری امام زمان(عج) با مال و جان خویش جهاد
نماید و خود را در راه آن حضرت فدا نماید. بنابراین یک منتظر واقعی اهل گناه و
دلبستگی به دنیا نیست چرا که چنین کسی نمی تواند از وابستگی ها و دلبستگی ها و
آلودگی ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان(عج) باشد.