فضیلت صلوات
امید آنکه لیاقت رحمتی از الطاف رحمة للعالمین را داشته باشیم و این روز را به یادش گناه نکنیم
فضیلت صلوات
امید آنکه لیاقت رحمتی از الطاف رحمة للعالمین را داشته باشیم و این روز را به یادش گناه نکنیم
عید مبعث عید بزرگ نجات از حیرت و سرگردانی، عید ختم ناامیدی،
عید تمایز عدل و ظلم، عید بیداری و تعهّد و عید هدایت بر تمام مسلمانان و پیروان اهل بیت عصمت و طهارت مبارک باد.
تهمت از نگاه قرآن
تهمت زدن از زشتترین کارهایى است که اسلام آن را به شدت محکوم کرده است، آیات قرآن و روایات متعددی درباره این موضوع وارد شده است.
خداوند متعال در سوره نساء آیه ۱۱۲ میفرماید:
«وَمَن یَکْسِبْ خَطِیئَةً
أَوْ إِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَرِیئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا
وَإِثْمًا مُّبِینًا؛
و هر کس خطا یا گناهى مرتکب شود سپس آن را به بىگناهى نسبت دهد قطعا بهتان و گناه آشکارى بر دوش کشیده است».
همچنین، در آیات ۲۳ و ۲۴ سوره مبارکه نور در این رابطه امده است:
«إِنَّ
الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا
فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ(۲۳) یَوْمَ
تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا
کَانُوا یَعْمَلُونَ؛
بىگمان کسانىکه به زنان پاکدامن بىخبر [از همه جا] و با ایمان نسبت زنا مىدهند در دنیا و آخرت لعنت شدهاند و براى آنها عذابى سخت خواهد بود (۲۳)در روزى که زبان و دستها و پاهایشان بر ضد آنان براى آنچه انجام مىدادند شهادت مىدهند».
در آیه ۵۸ سوره احزاب نیز خداوند متعال در این رابطه میفرماید:
«وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا
اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا؛
و کسانىکه مردان و زنان مؤمن را بىآنکه مرتکب [عمل زشتى] شده باشند آزار مىرسانند قطعاً تهمت و گناهى آشکار به گردن گرفتهاند».
در آیه ۱۲ سوره نور آمده است:
«لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ
الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَیْرًا وَقَالُوا هَذَا
إِفْکٌ مُّبِینٌ؛
چرا هنگامىکه آن [بهتان] را شنیدید مردان و زنان مؤمن
گمان نیک به خود نبردند و نگفتند این بهتانى آشکار است»
در این آیه، جمله «چرا گمان خیر به خودشان نبردند» تعبیر بسیار لطیفی است و اشاره دارد به اینکه مؤمنان باید همه اعضای جامعه خود را، که افراد مؤمنند، یکی بدانند و همگان را از خود حساب کنند و هر چه را که درباره خود نمیپسندند، درباره آنان هم نپسندند؛ زیرا گمان بد بردن درباره دیگر مؤمنان را گمان بد درباره خودشان بر شمرده است.
پس مؤمن همانطور که وضع خودش برای خودش روشن است، به خود گمان بد نمیبرد
و از حیثیت و آبروی خویش به سختی دفاع میکند، باید به مؤمنان دیگر نیز
گمان بد نبرد و از حیثیت ایشان به سختی دفاع کند.
وظیفه مومن در برابر جریان تهمت:
نخستین وظیفه مؤمن در برابر چنین جریانی آن است که آنرا تکذیب کند و با قاطعیت بگوید که این یک تهمت و افترای آشکار است.دومین وظیفه او این است که به گسترش آن دامن نزند و شایعه پراکنی نکند و بداند که این کار گناه سنگینی است.
تهمت از نگاه روایات
امام صادق(ع) نیز حرمت مؤمن را بالاتر از کعبه دانسته و تهمت به مؤمن را
سبب از بین رفتن ایمان و از بین رفتن حرمتها میداند و میفرماید:
«حرمت مؤمن از کعبه عظیمتر است» همچنین در حدیثی فرموده است: «آنگاه که مؤمن به برادرش تهمت زند ایمان در دل او ذوب میشود؛ همانگونه که نمک در آب ناپدید میشود».
امام علی(ع) در خطبه ۴۱ نهجالبلاغه در این رابطه فرموده است:
«ای مردم آن کس که از برادرش اطمینان و استقامت در دین و درستی راه و رسم را مشاهده کند باید به سخنانی که این و آن درباره او میگویند گوش فرا ندهد آگاه باشید گاهی تیرانداز تیرش به خطا میرود و حدس و گمان مردم گاهی نادرست است سخن باطل فراوان گفته میشود ولی سخنهای باطل نابود خواهد شد و خداوند شنوا و گواه است بدانید بین حق و باطل بیش از چهار انگشت فاصله نیست».
همچنین، امام جعفرصادق(ع) در این رابطه فرموده است:
«مَنِ اتَّهَمَ أَخَاهُ فِی دِینِهِ فَلَا حُرْمَةَ بَیْنَهُم؛ آن کسیکه به برادر دینی خودش تهمت بزند، دیگر حرمتی بین آن دو باقی نمیماند».
همچنین، امام زینالعابدین(ع) میفرمایند:
«مَنْ رَمَى النَّاسَ بِمَا فِیهِمْ رَمَوْهُ بِمَا لَیْسَ فِیهِ؛ هر کس به مردم عیبی را نسبت دهد و تهمت بزند، مردم به او عیبی را که ندارد نسبت میدهند».
پیامبر اکرم(ص) نیز در این رابطه فرموده است:
هر کس به مرد یا زن مومنهای تهمت بزند یا درباره او چیزی بگوید که او مبرّا از آن است(اولیاء الهی میگویند حتی اگر فرض هم کردی، تا یقین حاصل نشود نباید بگویی) عزّوجلّ او را در روز رستاخیز بر تلّی از آتش قرار میدهد تا اینکه از حرف خود درباره آن شخص برگردد.
حضرت موسی بنعمران(ع) میفرماید:
«شیطان بهصورت انسان آمد و گفت: موسی! من اگر بخواهم جامعهای را ناامن کنم، در آن جامعه تهمت را زیاد میکنم و برای اینکه بخواهم تهمت را در جامعه زیاد کنم، بستر غبیت را فراهم میکنم چرا که اگر جامعهای به غیبت دچار شد به تهمت دچار میشود».
امام علی(ع) نیز در این رابطه میفرمایند:
"تهمت زدن به آدم بیگناه بزرگتر از آسمانهاست "
و نیز فرموده است «کسیکه خود را در معرض تهمت قرار دهد، نباید کسی را که به او بد گمان میشود ملامت و نکوهش کند».
امام صادق(ع) نیز فرموده است:
«کسیکه به موضعی از مواضع تهمت برود و متهم
شود نباید جز خودش را ملامت کند»
و نیز امام علی(ع) در وصیت به فرزندش
امام مجتبی (ع) فرمود
«از محل تهمت بر حذر باش و دوری کن، همچنین از مجلسی که به آن گمان بد برده میشود».
سالروز شهادت جانسوز حضرت موسی بن جعفر علیه السلام را به ساحت مقدس حضرت بقیة الله الاعظم عج الله و پیروان اهل بیت علیهم السلام تسلیت عرض مینماییم.
آجرک الله یا بقیة الله
با سلام همراهان بزرگوار و مهدوی حضرت باران مهدی صاحب زمان (ارواحنا له فداه)
خداقوت بر گامهای
پایدار و استوارتان در جهت زمینه سازی ظهور امام زمان عج الله با ترک گناه . و از اینکه همگام هستید بی نهایت قدردان و سپاسگزاریم.
ان شاالله در زمره یاران و سربازان امام عصر(عج الله) قرار بگیریم.
و حال به امید خدا با سومین گام از طرح ترک گناه در خدمتیم
سومین گام ترک گناه کبیره تهمت
این گام به همراه ادامه دو گام قبلی باشد با عنایت مولا و مدد از کرامتشان
ترک گناه تهمت +( ادامه ترک گناه دروغ و غیبت)
ان
شاالله با گامهایی استوارتر از قبل، با تفکری روشن و قلبی سرشار از عشق به
مولایمان در راه رسیدن به نهایت کمال و سعادت انسانی، در جهت تعجیل در فرج
حضرت حرکت کنیم و مدیون حضرت نباشیم.
اللهم عجل لولیک الفرج یعنی گناه نکنیم
به امید حق تعالی بســــــــم الله....
گام سوم از طرح خودسازی را در پست ذیل همراه شوید
بســـــــــم الله
ای انسان! تویی خلاصه ارکان و انجم و
افلاک. ولی چه سود که خود را ادراک نمی کنی.
هنوز نفهمیدی موقعیت تو در چه مقامی قرار گرفته است. از کجا آمده ای و به کجا باید بروی. نفس را اگر از خودت دور کردی بدان که در نهایت قرب پروردگاری و اگر از محرمات پروردگار اجتناب نکنی همه کارهایت بی فایده است.
آیت الله عبدالکریم حق شناس
ﻣﻬﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻋﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﺠﯿﻞ ﺩﺭ ﻓﺮﺝ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﯼ ﺍﺭﻭﺍﺣﻨﺎ ﻓﺪﺍﻩ ﺩﻋﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻘﺎﯼ
ﺍﯾﻤـﺎﻥ ﻭ ﺛﺒﺎﺕ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺍﻧﮑـﺎﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﮐﻮﻓﯿﺎﻥ
ﻫﻢ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ (ﻉ) ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ "ﺗﻌﺠﯿﻞ"
ﮐـﺮﺩﻧﺪ؛ ﺍﻣـﺎ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻭﻗﺘﺶ، ﺍﻣﺎﻡ علیه السلام ﺭﺍ
ﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ !
اسارت افتخار زینب و رمز ماندگاری قیام عاشورا
"پس از حادثه کربلا حضرت زینب (س)، حدود یک سال و شش ماه زندگی کرد. حضرت در کاروان اسیران، همراه دیگر بازماندگان قافله کربلا به کوفه و سپس به شام برده شد. اگر چه رهبری بازماندگان بر عهده امام سجاد بود، زینب کبری (س) نیز سرپرستی را برعهده داشت.
سخنرانی قهرمانانه زینب (س) در کوفه، موجب دگرگونی افکار عمومی شد. وی در برابر نعره مستانه عبیدالله بن زیاد، آن گاه که به پیروزیش مینازید و میگفت: "کار خدا را با خاندانت چگونه دیدی؟!" با شهامت و شجاعت وصف ناپذیری گفت: جز زیبایی چیزی ندیدهام. شهادت برای آنان مقدر شده بود. آنان به سوی قربانگاه خویش رفتند به زودی خداوند آنان و تو را میآورد تا در پیشگاه خویش داوری کند».
آن گاه که ابن زیاد دستور قتل امام سجاد را صادر کرد، زینب (س) با شهامت تمام، برادر زادهاش را در آغوش گرفت و گفت: اگر خواستی او را بکشی مرا هم بکش. به دنبال اعتراض زینب (س)، ابن زیاد از کشتن امام پشیمان شد.
کاروان آزادگان به دمشق رفت. در شام نیز زینب (س) توانست افکار عمومی را دگرگون نماید. جلسهای یزید به عنوان پیروزی ترتیب داده بود و در حضور بازماندگان واقعه کربلا، سربریده حسین (ع) را در تشت نهاد و با چوبدستی به صورتش میزد، زینب کبری (س) با سخنرانی خویش غرور یزید را در هم کوفت و او را از کرده خویش پشیمان کرد. سرانجام یزید مجبور شد کاروان را با احترام به مدینه برگرداند.
در مدینه نیز زینب (س)، پیام آور شهیدان، ساکت ننشست. او با فریادش مردم مدینه را بر ضد حکومت یزید شوراند. حاکم مدینه در پی تبعید حضرت زینب (س) برآمد. به نوشته برخی حضرت به شام سفر نمود و در همان جا درگذشت. برخی دیگر گفتهاند: حضرت به مصر هجرت نمود و در تاریخ پانزدهم رجب سال 62 هجری درگذشت.